Een oproep aan hulpverleners/onderzoekers om te vertrouwen op de mentale kracht van de mensheid

Over de hele wereld zie ik dat collega's, pleegouders en mantelzorgers die volwassenen, kinderen en tieners ondersteunen, zich zorgen (beginnen te) maken over een groeiende psychiatrische epidemie (trauma / PTSS, depressie, angst enz.) en over een ernstige toename van kindermishandeling. Ik steun die zorgen en gedachten niet. Waar is het geloof in 'empowerment' waarnaar we streven? In tijden van oorlog hebben mensen een grote veerkracht en flexibiliteit getoond om de situatie te beheren en aan te pakken. We moeten samen sterk staan ​​en niet 'meer' angst verspreiden in deze angstige situatie. Mensen zien ons als voorbeeld en geven toe dat het moeilijk is. De eerste gezonde coping-strategie is toegeven dat je bang bent en dat hebben ze al gedaan op het moment dat ze besloten naar ons toe te komen. We kunnen dit ondersteunen door zelf ook toe te geven dat dit zo is, maar dat we in staat zijn om dit aan te pakken als we deze situatie accepteren en ervan leren door een ​​nieuw persoonlijk plan te maken hoe we in deze tijd met elkaar en als gezin kunnen leven.