Blijf open, maar hoe als je weet dat dingen niet zo mooi zijn van binnen? en je weet dat als je praat, de mensen om je heen zich zorgen gaan maken, boos worden, stil worden of je zelfs meer pijn gaan doen en weglopen. Hoe kun je (opnieuw) echt contact hebben met de mensen om je heen?
Ten eerste zijn we gewend om elkaar de mooie en plezierige dingen in ons leven te vertellen. Ik heb veel persoonlijk contact met mensen via social media en ik ben nu ook actiever geworden op mijn werkgerelateerde sociale media. Ik lees graag de interessante artikelen en geniet van de persoonlijke foto's, citaten en verhalen van mensen en ik deel de mijne ook.
Openstaan, zelfs als je je niet zo goed voelt van binnen, kan een strijd zijn in de online wereld. Het geeft je weinig troost als je leuke dingen online post en je je in werkelijkheid rot voelt van binnen.
Belangrijk is dat je niet vergeet hier wel aandacht aan te besteden. Gedrag waar we allemaal bekend mee zijn is, vluchten. We kruipen weg in ons huis, werk en verbergen de gevoelens in onszelf. De waarheid is dat je je ellendiger gaat voelen, zelfs al heb je je gevoelens jarenlang kunnen verbergen. Het kan zelfs je levensstijl worden: het gaat niet meer om jou, maar om de mensen (echtgenoot, je kinderen, familie, vrienden, collega's) die je omringen.
Er ontstaat stress, zoals ik in de andere blog vermeldde en dit wordt met name zichtbaar wanneer je (positieve of negatieve) intense levensgebeurtenissen meemaakt (i.e. verhuizing, zwangerschap/bevalling, nieuwe kansen op je werk, overlijden van dierbare, ongeluk, ziekte etc.). Je kunt je voorstellen dat het moeilijk is om op deze momenten in het leven de controle te behouden, omdat je niet gewend bent om de nodige aandacht te besteden aan je mentale gezondheid. Ik vergelijk dit met het alsmaar eten van een snelle hap (snackje, kant en klare maaltijd etc), dit helpt je niet om fysiek gezond te blijven en het werkt op dezelfde manier als het gaat om je mentale gezondheid. Neem de tijd om te praten met je partner, ouders, je kinderen, familie, vrienden en praat over gevoelens.
Wat ik wil zeggen is dat je een stabiele basis nodig hebt, het liefst een thuis, waar je je veilig voelt om je gevoelens te delen.
Vind u/je dit moeilijk? Ik kan uw/je eerste stap zijn om te leren hoe dat moet.
Stel me gerust vragen hierover!
